wsypać się

См. также в других словарях:

• wsypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wsypywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wsypywać się – wsypać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś sypkim: sypiąc się, dostawać się do wnętrza czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piasek wsypywał się do butów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wsypać — dk IX, wsypaćpię, wsypaćpiesz, wsyp, wsypaćał, wsypaćany wsypywać ndk VIIIa, wsypaćpuję, wsypaćpujesz, wsypaćpuj, wsypaćywał, wsypaćywany 1. «sypiąc umieścić coś w czymś, wrzucić coś sypkiego do wnętrza czegoś; nasypać» Wsypać węgiel do pieca.… …   Słownik języka polskiego

• zasypać — dk IX, zasypaćpię, zasypaćpiesz, zasypaćsyp, zasypaćał, zasypaćany zasypywać ndk VIIIa, zasypaćpuję, zasypaćpujesz, zasypaćpuj, zasypaćywał, zasypaćywany 1. «sypiąc coś wypełnić, zapełnić dół, otwór, szczelinę itp.» Zasypać dół, wyrwę. Zasypać… …   Słownik języka polskiego

• wkopać — dk IX, wkopaćpię, wkopaćpiesz, wkop, wkopaćał, wkopaćany wkopywać ndk VIIIa, wkopaćpuję, wkopaćpujesz, wkopaćpuj, wkopaćywał, wkopaćywany 1. «kopiąc wpuścić w głąb, zagłębić w ziemi» Wkopać słup, pal w ziemię. 2. pot. «zdradzić, wydać; wsypać»… …   Słownik języka polskiego

• napełnić — dk VIa, napełnićnię, napełnićnisz, napełnićnij a. napełnićpełń, napełnićnił, napełnićniony napełniać ndk I, napełnićam, napełnićasz, napełnićają, napełnićaj, napełnićał, napełnićany 1. «włożyć, wlać, umieścić gdzieś jakąś ilość, liczbę czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• jeden — I. 1. Za jednym zachodem «przy okazji załatwienia jakiejś innej sprawy, jednocześnie z czymś»: – Chciałbym napisać grubą książkę, więc musiałbym po Węgrzech podróżować ze trzy miesiące. (...) Przelot Air India do Pragi byłby najprostszy. Jeżeli… …   Słownik frazeologiczny

• w- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane); nadaje im następujące odcienie znaczeniowe, uzupełniające znaczenie czasownika podstawowego» a) «wprowadzenie, włożenie, wniknięcie do wnętrza czegoś, np. wbić,… …   Słownik języka polskiego

• kij — m I, D. a; lm M. e, D. ów 1. «prosty drąg drewniany; łodyga, patyk, laska» Kij gruby, ostrugany, sękaty. Kij bambusowy, trzcinowy, wiklinowy. Kij dziadowski, podróżny, żebraczy. Szczotka na kiju. Bić, obić, uderzyć, walnąć, zdzielić kijem; dostać …   Słownik języka polskiego

• do — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na cel ruchu przestrzennego (dokąd?, gdzie?) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Iść do domu, do pracy, do szkoły, do sklepu, do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• w- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek czasownikowy określający kierunek czynności do środka, do wnętrza czegoś, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}wsypać, wlecieć, wciągnąć, wsunąć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień